Reckoning Night

"Reckoning Night" czyli najnowsza płyta zespołu...

1. Misplaced
2. Blinded No More
3. Ain't Your Fairytale
4. Reckoning Day, Reckoning Night…
5. Don't Say A Word
6. The Boy Who Wanted To Be A Real Puppet
7. My Selene
8. Wildfire
9. White Pearl, Black Oceans…
10. Shamandalie
11. Wrecking The Sphere

Płyte rozpoczyna dość szybka i ciekawa kompozycja - "Misplaced". Musze przyznać, że bardzo ciekawie prezentuje sie tutaj (oczywiście moim zdaniem) wokal Kakko. Następnie po niej następuje dość spokojny utwór "Blinded No More", który nie wiem czemu porównywany jest czesto do pochodzącego z wcześniejszych płyt "Broken". Dalej szybki utwor "Ain't Your Fairytale" a tuż za nim można powiedzieć tutułowa kompozycja - "Reckoning Day, Reckoning Night…", która jest utworem instrumentalnym i wprowadzeniem do szybkiego i dynamicznego "Don't Say A Word". To jeden z moich ulubionych kawałków na płycie.

Następnie słyszymy "The Boy Who Wanted To Be A Real Puppet". Zastanawiam się skąd pomysł na taką piosenke.... Ciekawy tekst i swietne wykonanie. Po nim pojawia się kompozycja Janiego "My Selene" z świetna solówką. gitara

Jedną z najciekawszych kompozycji na płycie jest zapewne "White Pearl, Black Oceans…". Bardzo różnorodny utwór. Jego tempo zmienia sie bardzo często. Rozpoczyna sie spokojnie... dostojnie, później nabiera tempa, słychać dośc ostry jak na Tonego wokal. I znów spokojne zakończenie...

Na płycie znalazła sie jedna piekna ballada - "Shamandalie". Całośc kończy utwór "Wrecking The Sphere". Długa, ponad siedmio minutowa kompozycja gdzie Jani demonstruje swoje gitarowe umiejętności. Rolling Eyes

Znakomity, niezwykle wypracowany i bardzo urozmaicony krążek! Ogromnie podoba mi się nowa perełka Sonaty.
Misplaced trochę zaskakujący na początku, a potem już kompletnie porywający utwór - idealny na wejściówkę. Jak to Hitchcock powiedział "na początku powinno być trzęsienie ziemi a potem już tylko napięcie wzrasta". Blinded No More trochę za ciężki, żeby być balladą, trudno powiedzieć co to takiego. Uwielbiam tekst! Ain't Your Fairytale to kolejny fragment "wilczej sagi"; utwór o szaleńczym tempie; przejście między tymi dwoma utworami sprawiają, że ciarki przelatują po grzbiecie i uciekają lewym butem. Reckoning Day, Reckoning Night - jakby się przyczepić, to w zasadzie jedyny słabszy punkt tej płyty... taki ni to utwór, ni to przejściówka. Bez zaparcia. I bach! potężne wejście w Don't Say A Word! Mamy tu miażdżące brzmienie i finezyjne klawisze. The Boy Who Wanted To Be A Real Puppet inspirowany przez bajkę o drewnianym ludku Wink

, lekko trąci musicalem. Szkoda, że jeszcze nie doczekał się teledysku! My Selene bardzo szybka ballada, urokliwy tekst. Do delikatnego nastroju dodane masywne brzmienie gitary - cudowny smaczek! Wildfire, o którym Illusion nie wspomniała ani słówkiem!!! Prawdziwy wulkan energii, energetyczny, idealny, aby się wyżyć. Aż się prosi o teledysk. Świetne intro i solówka na klawiszach to jeden z moich ulubionych momentów na płycie. I wreszcie monumentalne White Pearl, Black Oceans - cu-dow-ny. Niezwykle urozmaicony (zarówno pod względem brzmienia jak i tempa) utwór, gdzie chyba każdy muzyk ma pole do popisu swoimi możliwościami. Tony wokalnie przechodzi sam siebie. I na uspokojenie rzewna ballada Shamandalie o przewrotnym tytule.
Chyba kolejną tradycja w zespole stało się dorzucanie czegoś pod koniec albumu i tu również na końcu leży prezent w postaci "jam session" na bębenkach - całkiem zabawne.
Wrecking The Sphere to bonus, oczywiście, na rynek japoński... a szkoda, bo to ciekawy utwór i każdy powinien mieć możliwość normalnie go usłyszeć.

Czy wiecie może czym był inspirowany utwór White Pearl, Black Oceans?

Swietne teksty, bardzo ekspresywne. Szczególnie Don't Say A Word, White Pearl... są swietne. A co do płytki: Bardzo dobra robota, mimo nieco zmienionego stylu. Takie Don't Say A Word czy Shamandalie to jedne z najlepszych kawałków Sonaty Smile

Ja obstaję za tym, że póki co, najlepszym utworem Sonaty jest White Pearl, black oceans - zróżnicowany, niezwykle majestatyczny... i tak rozbudowany, że Tony wątpi, czy kiedykolwiek zdecydują się go zagrać na żywo... a szkoda, bo to prawdziwa Perła! Wink

Ciekawe, co przyniosą następne albumy (oby ich wiele było!)... może kolejne tak piękne utworki? Very Happy

Mnie tam się Wildfire strasznie podoba. Very Happy

Wejście do utworu buduje ten specyficzny, "szaleńzcy" klimat - znowu mamy tu do czynienia z jakimś wariatem, który chce spalić miasto i zrewanżować się za swoje krzywdy... to dość częsty motyw w utworach Sonaty. No i ta solówka klawiszowa mnie rozwala! Smile

Nie to, że jest jakoś specjalnie skomplikowana (ja nie lubię dziwadeł w stylu Symphony X, Dream Theater), ale jest jedyna w swoim rodzaju. Jedyne co mi trochę się nie podoba w tym utworze, to to, że we wstępie słychać cherlanie Tonyego. Przy tak precyzyjnej produkcji tego nie powinno być... Neutral

No, chyba, że mi ktoś wyjaśni, że to było zamierzone.

Jeśli chodzi o rozbudowane kawałki, to przecież chłopaki dali radę zagrać na zywo "Power Of One", któe jest co najmniej tak samo skoplikowane. I, szczerze mówiąc, robi na mnie większe wrażenie niż Perły i Oceany Smile

A prawdziwą perłą całej nowej płytki jest, na mój gust, wypromowane "Don't say a word". Czuję specyficzny dreszcz, kiedy wokalista wyciąga na jednym tonie "that you love me, whore". Fragment "whore" jest wyśpiewany perfekcyjnie. Ach, te sekwencje wspaniałego wokalu... serce

Ja tu jeszcze dodam o teledysku "Don't..." - poza naprawdę mocnym, budzącym mrówki tekstem, ujmująca jest tu mimika Tony'ego. Mam wrażenie, że wyłazi z niego jakaś druga natura... Wink

A co do kawałków, które się nie podobają? Nie, właściwie to nie ma takich... może to, że "Reckoning Day, Reckoning Night" nie jest utworem takim w pełni.... No i, pomimo, że "The Boy..." jest naprawdę uroczy w swojej wymowie i formie, która przywodzi mi na mysl jakiś musical, to jednak nie budzi we mnie tak silnych emocji jak reszta utworów na tej płycie.

Płyte im czesciej słucham tym bardziej mi się podoba. A Don't say a word jest na chwile obacna moim ulubionym kawałkiem Sonaty Smile

Osobiscie byłem tez mile zaskoczony gdy sie dowiedziałem, ze My Selene skomponował Jani Wink

Do tej pory wszystkie utwory były pisane przez Tonego a tu niespodzianka Smile

Zobaczymy czy na nastepnych płytach tez cos napisze.

Ponoć kiedy Tony dowiedział się, że Jani coś skomponował na najnowszą płytę SA, dopadły go lekkie obawy, że będzie to kawałek w stylu Symphony X albo Dream Theater, jako że to ulubione klimaty Janiego. Koniec końców okazało się, że "My Selene" to najbardziej "Sonatowy" utwór wśród nowych kompozycji. Smile

Szczerze mówiąc, dopóki nie dowiedziałam się który to, to nie potrzafiłam powiedzieć, który ma innego "tatę". Wink

Jani zasłynął... Kawałek naprawdę dobry. Trzeba pogratulować. W typowym klimacie Sonaty. Początkowo trudno było mi uwierzyć, że to właśnie on to napisał a nie Tony... Razz

Nie wiem gdzie pierwszy raz o tym przeczytałam... ale chyba początkowo traktowałam to jak mała pomyłkę. Wstyd się przyznać ale jednak.

Co do tekstu "Don't say a word", to jest absolutnie wspaniały. I wcale nie zbyt ostry, jak na Sonate, moim zdaniem Wink

Jest prawdziwie liryczny i klimatyczny, ile wlezie Wink

Moża go interpretować różnie. Fabuła nie jest do końca jasna. Ja wyobrażam sobie to torchę tak, ze zdradziny i zawiedziony mężczyzna karze swoją wybrankę śmiercią. Tym razem sprawiedliwośc jest po jego stronie, bo rzecz dzieje sie w gotyckiej baśni, a nie w naszej rzeczywistości (gośc został by bez pardonu wsadzony na pare ładnych lat, chyba, zeby wręczył pokaźną łapówkę).

Widzieliście na koszulce (bądź na okładce singla) te bezgłowe gołębię, o których jest mowa w tekście? Absolutnie zachwycające jest to wszystko...

Oooo... ja mam koszulkę z singla i nie widziałam gołębi... masz gdzieś jakąś ilustrację? U mnie z przodu jest ten facet, który każe milczeć, a z tyłu wilki.